خشککنهای قطعات حرارتی دمای ثابت عمدتاً در مواردی استفاده میشوند که کنترل دقیق دما الزامی باشد. این دستگاهها قادرند دمای داخل خشککن را نسبتاً پایدار حفظ کنند تا کیفیت و اثرگذاری اجسام خشک شده را تضمین نمایند. عموماً دو نوع خشککن دمای ثابت وجود دارد: نوع جابهجایی طبیعی و نوع جابهجایی اجباری. خشککن نوع جابهجایی طبیعی، هوا را از طریق جابهجایی طبیعی گرمای المنت حرارتی گردش میدهد. این روش به سادگی باعث پراکندگی اجسام پودری نمیشود، بنابراین برای خشک کردن موادی که به راحتی پراکنده میشوند مناسب است. این دستگاه از بویانسی (نیروی شناوری) ایجاد شده توسط گرما استفاده میکند تا گاز به صورت طبیعی گردش کند و دمای داخل خشککن یکنواخت شود. خشککن نوع جابهجایی اجباری از سوی دیگر، از یک فن برای گردش گرمای المنت حرارتی استفاده میکند. در مقایسه با نوع جابهجایی طبیعی، توزیع دما در داخل خشککن یکنواختتر است و به دلیل جریان هوای پایدار، زمان خشککنندگی معمولاً کوتاهتر از روش جابهجایی طبیعی است. قطعه حرارتی خشککن دمای ثابت کلید اصلی برای تضمین اثر دمای ثابت است. این قطعه معمولاً از مواد حرارتی با کیفیت بالا استفاده میکند و دارای یک سیستم کنترل دما با دقت بالا است. سیستم کنترل دما قادر است دمای داخل خشککن را به صورت لحظهای نظارت کند و در صورت انحراف دما از مقدار تنظیم شده، به طور خودکار قدرت المنت حرارتی را تنظیم کند تا دما را پایدار نگه دارد. به طور معمول، حداکثر دمای خشککن دمای ثابت را میتوان بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ درجه سانتیگراد تنظیم کرد و دقت کنترل دما در محدوده بسیار کوچکی قرار داشته باشد. علاوه بر این، خشککنهای دمای ثابت اغلب دارای برنامههای زمانی و عملکرد حفاظت اضافه دما نیز هستند. برنامه زمانی به کاربران اجازه میدهد زمان خشککنندگی را مطابق با نیازهای خود تنظیم کنند و عملکرد حفاظت اضافه دما قادر است در صورت افزایش دما به دلیل خرابی سیستم کنترل، برق دستگاه را به صورت خودکار قطع کند تا ایمنی استفاده تضمین شود. خشککنهای قطعات حرارتی دمای ثابت به طور گستردهای در آزمایشهای علمی استفاده میشوند، مانند خشک کردن ظروف شیشهای آزمایشگاهی، خشک کردن نمونههای آزمایشی، همچنین برای دگازه کردن نمونهها، سفت کردن مواد و برخی تحلیلها در شرایط دمای ثابت مانند آزمون مقاومت حرارتی و اندازهگیری رطوبت.